مهندسی برق گرایش مخابرات

رشته مخابرات، گرایشی از مهندسی برق است که در حوزه ارسال و دریافت اطلاعات، شامل صوت، تصویر و داده، فعالیت میکند. هدف از تشکیل این رشته تربیت کارشناسان متخصص در زمینه های شناخت، تجزیه و تحلیل و بکارگیری سیستمهای مخابراتی آنالوگ و دیجیتال از قبیل مخابرات ثابت و سیار سلولی، ماهواره ای، فیبر نوری، فناوری انتقال اطلاعات و بسیاری از رشته های مرتبط میباشد. نکته قابل تامل اینکه تکنولوژی های مرتبط با مخابرات، که دهه هایست شاهد آن هستیم، نشات گرفته از پیشرفتهایی است که در حوزه سیستمهای مخابراتی نظامی حاصل گشته و بسیاری از دستاوردهای مخابراتی در این حوزه پایه ریزی شده است.

رشته مهندسی مخابرات با ارائه نظریه ها و مبانی لازم جهت ایجاد ارتباط بین دو یا چند کاربر، عملیاتی شدن فرایندها را به طور بهینه ممکن می سازد. هدف از مهندسی مخابرات، تربیت متخصص در حوزه های فرستنده، گیرنده، طراحی خطوط انتقال و گسترش شبکه انتقال داده می باشد. گسترش شبکه انتقال داده مشتمل بر تعمیم خط ارتباطی ساده، ادوات سوئیچینگ، ارتباط بین مجموعه کاربرها و غیره است.

رشته مخابرات عمدتا به دو زیر گرایش سیستم و میدان تقسیم می شود. در گرایش میدان، دانشجویان با مفاهیم میدان های الکترومغناطیس، انتشار امواج الکترومغناطیس، موج میلیمتری یا ماکروویو، آنتن، خطوط انتقال و بسیاری از موضوعات دیگر آشنا می شوند. در گرایش سیستم، دانشجویان با مفاهیم طراحی مدارات و فیلترهای مخابراتی، نمونه برداری و پردازش سیگنالهای صوت و تصویر و همچنین کدگذاری و کدگشایی داده ها و دیگر موضوعات آشنا میگردند.

در این گرایش دانشجویان علاوه بر درک مسایل و فنون انتقال اطلاعات، آشناییبا قطعات و مدارها، نحوه عملکرد و چگونگی نگهداری و بهره برداری از آنها،مهارت طراحی و تجزیه و تحلیل سیستمهای مخابراتی را نیز می آموزند. گفتنی است که امروزه با توسعه مخابرات بی سیم، ارتباط نزدیکتری بین دو گرایش میدان و سیستم ایجاد شده است. برای نمونه در گوشی تلفن همراه ما هم تجهیزات مربوط به مدارهای مخابراتی و هم تجهیزات مربوط به فرستنده و هم آنتن گیرنده را داریم. از همین رو یک مهندس مخابرات امروزه باید از هر دو گرایش بخوبی اطلاع داشته باشد تا بتواند یک سیستم مخابراتی بهینه را طراحی کند.